Czyli krajobrazy… Fotografia, którą mało się interesuję, nie pociąga mnie ona jakoś ogromnie, ale jednak czasami zdarzy mi się ustrzelić jakiś widoczek i troszkę takich zdjęć robię. Dziś kilka z nich:
1:
2: 
3: 
4: 
5:
6: 
7: 
8: 
9: 
10: 
11: 
12: 
Reklamy
qbanez
Zabieram ze sobą numer 5. Ale powiem szczerze, że w fotografii krajobrazowej brakuje mi u Ciebie tego „czegoś” co pojawia się w streetach i portretach. Te zdjęcia są tak spokojne jak dobra ballada nucona przed kominkiem.
Dzięki za fajny komentarz 🙂 Cieszę się, że jeszcze ktoś tu zagląda w ogóle mimo tak długich przerw 😉 Mimo, że piszesz, że brak tego czegoś na tych zdjęciach to i tak później piszesz, że jest na nich więcej niż to coś 😉 Dzięki 🙂
Jak tylko coś napiszesz to zawsze zaglądam. Nawet gdy ciężko nam się porozumieć. Pozdrówki 🙂
Pozdrawiam również 🙂
Patrząc na zdjęcie nr 5, momentalnie poczułem, że gdzieś jadę daleko, na jakieś wakacje, w nieznane miejsce,,, Odleciałem 🙂
Czad 😉 Chyba zacznę wrzucać tylko po jednym zdjęciu skoro i tak tylko jedno z całego wpisu jest zauważane, więc po co reszta? 😉 Tak czy siak, cieszę się, że się podoba choć jedno zdjęcie, a tym bardziej mi miło, że aż tak się podoba 🙂 Czad! 🙂
No kurde, nie będę oryginalny – bierę numer pińć!
Cieszę się, że choć jedno przypadło do gustu! 🙂
średnio kumam krajobrazy, ale czasami każdy im ulega ;-). Nie znam się na temacie, ale gdybym miał wybrać, to doceniłbym: 1, 6, 8 i ewentualnie 12. Myślę jednak, że żadnego z tych zdjęć nie powstydziłoby się większość fotografów-blogerów.
Dzięki 🙂
Jestem w szoku, że dostrzegłeś więcej niż jedno zdjęcie 😉
Dobrze, że nie muszę się wstydzić tych fot 😛
Dzięki za miły komentarz 🙂
przyjemność po mojej stronie 😉
Conajmniej połowa po mojej 😉
no dobra, niech będzie kompromis: fifty-fifty 😉
🙂
Najmocniejsza i najbardziej symboliczna, przynajmniej wg mnie, jest dziesiątka. Na okładkę książki sie nadaje.
Dzięki! A jaki tytuł by miała ta książka? Może ją napiszę? 😀
Pewnie to byłoby najlepsze miejsce:)
Twoje zdjęcie pokazuje pewien wielowymiarowy kontrast – małe drzewo i ogromny wiatrak. W pewien sposób symbolizuje to, jak nasza cywilizacja przytłacza środowisko – maszyny rozrastają się a przyroda karłowacieje. To jedna z możliwych interpretacji. Książka, która przyszła mi natychmiast do głowy to „Silent Spring” Rachel Carson.
A druga to „Don Kichote z La Manchy” – to przez ten wiatrak:)
Świetna interpretacja tego zdjęcia! Dzięki 🙂 A te książki są już napisane 😛 😉
Dlatego w pierwszym zdaniu, napisałem, ze najlepszym miejsce na to zdjęcie bedzie Twoja książka:)
🙂
Świetne te zdjęcia, masz dobre oko!
Dziękuję 🙂
3 jest cudne. akurat pasowałoby na jakąś fototapete. niby ten sam temat, a jednak każdy kadr zaskakuje. pozdrawiam!
Dziękuję za komentarz, zwłaszcza za tak miły 🙂 Jeszcze nikt nie ma fototapety z moim zdjęciem, ale wszystko przede mną chyba 😛 Dzięki i pozdrawiam! 😀
Piąteczka super !!!
Dzięki !!!
Szkoda, że mało się interesujesz fotografią krajobrazową 😦 Oczywiście 5 najlepsza, ale mnie urzekła 1. Zresztą, bez owijania – wszystkie są świetne!!!
P.S Ja chcę więcej widoczków! 🙂
Dziękuję. Myślę, że za jakiś dłuższy czas będzie więcej, bo jak mnie coś specjalnie urzeknie to oczywiście robię zdjęcie takiegoż widoczku 🙂 Także pewnie za pół roku, może za rok – pojawi się kolejny tego typu wpis… 🙂 A tymczasem powoli przygotowuję coś….SPECJALNEGO 😉 😀 🙂 Pozdrawiam 🙂
A szkoda, że mało Cię ona interesuję, bo świetnie Ci wychodzi! 😉
Dziękuję dziękuję 🙂 Miło że tak sądzisz 🙂 Uważam jednak że tematy, które mnie interesują znacznie bardziej wychodzą mi też znacznie lepiej 😉 Chyba 😛
To 5 zdjęcie to jakieś takie nijakie, do d…
A reszta … zaje…, piękne, cudowne, poprostu je kocham! Uwielbiam takie foty!
Jak mi nie zrobisz fototapety tego typu to przyjadę do Ciebie, porwę Cie i będę Ciebie torturował.
A ja z kolei bardzo lubię zdjęcie nr. 5 🙂 Podoba mi się w nim że jest takie jak by warstwowe, wieloplanowe 🙂 Na pierwszym planie samochodzik, dalej jakieś zaorane pole po którym chodzi ludek z wykrywaczem metalu, później pole rzepaku, później jakaś wioska, za wioską nietypowy, równy pas dziwnych drzew, później znów pole, później droga, później jakieś pola, a na końcu jakieś wzgórze. Lubię to zdjęcie o wiele bardziej niż np. zdjęcia nr. 2, 6 i 11 🙂 Czasami tak mam że mi się jakieś zdjęcie nie podoba, a dopiero jak się przyjrzę dokładniej, jak poświęcę mu nie 2 sekundy, a np. minutę, lub nawet dwie, to dopiero wówczas zaczyna mi się podobać, lub bardzo podobać. A czasem jest odwrotnie, czyli zdjęcie które na pierwszy rzut oka mi się podoba po dłuższym przyjrzeniu się mu stwierdzam, że wcale nie jest takie dobre jak mi się wydawało, wówczas ląduje takie gunwo bezpowrotnie w koszu 😀
Pozdro i dzięki i jak przyjedziesz to… to mam coś dla Ciebie 😉 Coś w typie fototapety 🙂 Do odbioru w Zgorzelcu 😀